Dora (wsch. 2011) is een lieve maar te dikke lapjespoes die wij kregen omdat het vrouwtje is overleden en het baasje niet langer alleen thuis kon wonen.
Wij weten erg weinig van haar en daarom is zij uitgebreid nagekeken door de Dierenarts en helemaal in orde bevonden.
Ze vindt het heerlijk als ze alleen een huisje zou hebben – met de poezen bij het pleegadres heeft ze geen ruzie, maar je merkt aan alles dat ze liever alleen is. Een balkon of tuin hoeft echt niet – als ze maar aandacht krijgt en hoe meer hoe liever. Ze is namelijk een ENORME knuffelkont. Ze praat, geeft kopjes, vindt het heerlijk om geborsteld te worden en staat sinds kort op dieet, wat ze helemaal geen probleem vindt. Haar vacht was behoorlijk vervilt, maar omdat ze veel geborsteld wordt, ziet ze er nu al weer een heel stuk beter uit. Ze houdt alleen niet erg van bewegen en een huis met een trap zou dus ideaal voor haar zijn. Dan valt ze vanzelf en langzaam af en dan zou ze zich nog veel fijner gaan voelen.
